Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

NEREDESİN EY İNSANLIK?

Dünyadaki insanlık bize sesleniyor.Bunlara karşı sessizliğimizi sürdürecekmiyiz?Bu ve benzeri sitelerde karşılıklı bilgi alışverişinde bulunuluyor.Bir türlü maalesef üzülerek belirtmeliyimki insanlığı harekete geçirecek bir yazıya henüz rastlayamadım.Sessizlik öylesine içimize işlemişki yerimize mıhlanıp kalmışız.Herşey bizim ellerimizde bu dünyayı istersek hepbirlikte cennete çevirebiliriz.Rabbin rızasını tekrar kazanabiliriz.Lütfen artık bişeyler yapın.Nereye kadar bu sessizlik?Herkse kendi çevresinden başlayarak bunları anlatabilir.Yeni bir bilinçlenme başlatabilir.

TANRI BİZİ BUNLARA DUR DEMEMİZ İÇİN YARATTI

Bugün bütün dünya televizyonları her gece yeni üretildiği ve kullanıldığı söylenene yüzlerce kg ağrılığındaki bombaların tahrip ettikleri alanlarda ölen çocuk, kadın ve yaşlıların resimlerini göstermektedirler. Pekala dünyadan haberi olmayan ve bu savaşta hiçbir sorumluluğu olmayan kaç kişi daha ölecek? Bunun hesabını kim verecek?

Savaşı kazanmak için kullanılan radyoaktif bombalar, yakıcı alev bombaları, kimyasal ve biyolojik silahlar doğa üzerinde bir daha yaşanmayacak şekilde derin tahribat yaratmaktadır. Japonya ya atılan atom bombasının etkisi halen sürmektedir.

Savaş belki de insanı öldürerek kontrolü sağlamaya çalışmaktadır fakat savaşın bir de diğer mağdurları vardır ve esas tahribat doğaya yapılmaktadır. Savaşın diğer mağdurları yeryüzü coğrafyanın dağılımında kendi yaşama alanları dışında hiçbir sınırdan ve haritadan haberi olmayan diğer bitki ve hayvan türleridir.

Ansızın yok edilen yaşam ortamlarında daha önce hiç tanışmadıkları değişik zehirleyici ve öldürücü gazlar ve şarapnel parçaları ile karşılaşmışlardır. Bir çok canlı türü bombaların, füzelerin ve uçakların sesinden ürkerek alanlarını terk etmektedir. Yaşama alanları kirletilen veya yok edilen bu canlıların bir çoğu endemik ve bir başka bölgede yaşama şansları sınırlıdır.

Bilindiği gibi savaşın olduğu bölge göçmen kuşlarının uçuş yolu üzerindir. Amerikalıların kuşların uçaklara zarar vereceğini düşünerek havada imha ettiği rapor edilmektedir. Özellikle mevsimin ilkbahar olması ve kuşların kuzeye doğru göçlerinin başlaması nedeniyle çok sayıda kuşun öldürüldüğü söyleniyor.

İnsanın enerji kaynaklarını elde etme sevdası ve hırsı, beyaz insanın deniz aşırı ülkeleri kontrol altına alma kavgasını doğurmuş ve körüklemiştir. Tıpkı uzaya yolculuk ve uzay teknolojisi alanında yaratılan teknolojik gelişmeler gibi. Fakat bu kazanımlar kaybedilenlerin yanında yine de küçük kalmıştır. Beyaz adamın enerji kavgası kendisini en iyi Amerika kıtasında Kızılderililerle girdiği savaşta gösterdi. İlkel olarak adlandırılan yerli ile modern adamın toprak kavgası şimdi daha iyi anlaşılmaktadır.

Maalesef bugünkü durumu analiz edemeyen doğal çeşitliliği ve yaşamın sürdürülebilirliğini bilmeyen ama bir şekilde iktidara gelmiş bir çok insan güçlü; mazlumlar, evinde, işinde olan insanlar ise zayıf durumdadırlar. O zaman savaşı Beyaz adam kazandı; fakat insanların gönlünde savaşı yerli, ilkel ama bir o kadar da onurlu ve ilkeli Kızılderili uzak görüşlülüğü ile kazandı.

Haydi bir ışıkta siz yakın...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Arkadaşlar,

Baskılara boyun eğmeyen, başkalarının sırtından çıkar sağlamayan, kendi değer yargıları doğrultusunda kişilikli olmayı, tutarlı düşünce ve davranış sergilemeyi, onur ve saygınlığı ön planda tutmayı esas alan, esen rüzgara göre yelken açmayan, rüzgargülü olmayan bir kişilik şekli gereklidir. Kişilikli davranışlar kişiye saygınlık kazandırır.

Sorumlu bir ''İnanır'' olarak kendimi sorumlu hissediyorum.

Sorumluluk ve Duyarlılık sahibi olmaya çağırıyorum.

Tüm benliğinizle bu işe sahip çıkın.

İnsanlığın kanını emen bu yarasalara dur deyin.

Aksi taktirde bundan biz sorumlu olacağız.

Daha vahim şeyler başımıza gelmeden dur deyin.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Değerli Evrensel,dünyayı kurtaran adam olmak ne sana nede bize düşer.Böyle bir yük hiç birimize yüklenmedi.Bizler sadece kendimizi ve ehlimizi yakıtı insan ve taş olan cehennemden kurtarmakla sorumluyuz.Korkarım bu yük seni bundanda mahrum bırakacak.Sen bu dünyada Allah tarafından sınanıp sınanmadığına net bir cevap verebilirmisin?Yoksa sen sınav üstü bir kişilikmisin?Ve asla unutma bu dünya asla cennetleştirilemez.Selamlar..

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Değerli Dermanbeg,

Evvela size katılmadığımı bilmenizi isterim.

Ben sizi gözlemlenebilir müşahade alanın üzerinde düşünmeye davet ediyorum.Evrendeki desenlere bakın rabbimiz ne güzel dokumuş o kilimi değilmi?Bu güzel kilimi bozmaya ne hakkımız var?Bu güzel sesleri,renkleri,ve türlü türlü varlıkları yok etmeye ne hakkımız var?

Evren zıdlıklar ile sistematize edilmiştir.Kötü varsa iyilik te vardır.Karanlık varsa aydınlıkta vardır.Önemli olan buradaki safların belirginleşmesidir.

Ben safımı belli ediyorum.

Ben muslihlerdenim.

Ben bu kadar negatife duyarsız kalamam.

Elimden ne geliyorsa bu dünyayı barış yurdu haline getirmek için var gücümle çalışacağım.

Kurani bakışta budur.''içinizden hayıra davet eden birileri bulunsun''demiyormu?

Bu yük ağır bir yük.

Her adam bunu taşıyamaz

saygılarımla

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

O zaman al iki koyun bir keçi onları Musa gibi güt,bende senin büyük işler yapacağına inanayım.Ama bunu yapamazsan hiç boşuna kendini yorma beni asla inandıramazsın.Çünkü muslih olmak yani sulha yönelik çabalar bu yoldan geçer.Selametle yolun açık olsun.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Dermanbeg,

Sizi birşeylere inandırmak isteyen yok.

Bugün dünya birbirinden çok farklı ve dengesiz iki ayrı kutba ayrılmıştır. Bir tarafta insanlara güzellikleri, gerçekleri, barışı, birlikteliği anlatmaya uğraşan duyarlılar, öte yanda söylenen bütün bu güzelliklere ilgisiz kalmakta direnen ya da ilgisiz kalmaları istenen duyarsızlar var...

Safların belirginleşmesinden bahsetmiştim.

Bir tarafta Susan, konuşmayan, düşünmeyen, kendi kafalarındaki çağdışı kalıplara göre bir örnek insanlardan oluşturmak istedikleri kör, sağır ve dilsiz toplumlarla kendi küçük hesapları için dünyayı bir kıyım arenasına çevirmek İsteyenler var...

Bir tarafta ise biz bugünün gençleri sevgi ve barış dolu bir dünyada altın çağın ilk tomurcukları olmaya çalışan kişiler var.

Sizler saflarınızı belli etmek zorundasınız.

Dünyadan el etek çekmek,teknolojik gelişmelere duyarsız olmak,kötülüğün taraftarlarını sevindirmekten başka neye yarar kardeşim?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Adalet kardeşim,

Nasıl davranacağınız size bağlıdır.

Koşullarınıza, varlık durumunuza bağlıdır. Şiddetle koşullu bir adama "Savaşa katılmamalısın," demenin hiçbir yararı yoktur. Böyle birine savaşmamasını söylemek zaman kaybıdır, çünkü bu adam savaşmaya koşullanmıştır, savaşmayı sever. Ama niyeti ciddi olan bizler kendi yaşamlarımızı sorgulayabiliriz.

Günlük yaşamımızda, konuşmamız sırasında düşüncelerimizde, davranışlarımızda, duygularımızda nasıl şiddet yüklü olduğumuzu görebilir, bu şiddetten, bir ideal uğruna değil, onu karşıtına dönüştürmeye çalışarak değil, ama onunla gerçekten yüzleşerek, yalnızca onun farkına vararak özgürleşebiliriz.

O zaman, savaş yada toplumsal karmaşıklık çıktığında doğru davranabiliriz.

Bir ideal peşinden koşan kişi yanlış davranır çünkü tepkisi düş kırıklığına bağlı olacaktır.

Buna karşın eğer günlük yaşamımızda kendi duygularımızın, düşüncelerimizin, davranışlarımızın farkında olabilirsek-onları kınamaz ama yalnızca farkında olursak-o zaman kendimizi hepsi de şiddetin birer simgesi olan ayrılıkçı milliyetçiliklerden,kast ve sınıf ayrımlarından,vs bütün bu kokuşmuş şeylerden özgürleştirebiliriz.

Özgür olduğumuzda ise, adına savaş ve karmaşıklık denen kriz ortaya çıktığında nasıl doğru davranacağımızı biliriz.

Gerçekliği arayan ya da deneyimleyen birinin egemen hükümetlerle, ulusçulukla, ideolojiyle, parti politikalarıyla, iktidar sistemleriyle ilgisi olabilir mi?

Bizler kendimizi dönüştürmek için dışımızda bir yetkeye, çevreye yaslanmaktan hoşlanıyoruz. Liderlerin, hükümetlerin, partilerin, sistemlerin, eylem biçimlerinin bizi öyle ya da böyle dönüştüreceğini, yaşamımıza düzen ve barış getireceğini umuyoruz.

Eğer kendi yarattığımız karmaşayı, sözel düzeyde değil içsel olarak anladığımızda barış ortaya çıkabilir.Karmaşanın, sürtüşmenin nedenleri ortadan kaldırıldığında elbette barış ve özgürlük olacaktır.