Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Ben Allah’ın varlığına, bir oluşuna, aşkın/eksikliklerden münezzeh oluşuna, hiçbir şekilde ve hiçbir yerde haksızlık ve adaletsizlik yapmayacağına, her şeyi belli bir düzen ve belli bir nizam içerisinde var ettiğine ve yine bir kurala göre yönettiğine, koruyan kollayan Rahman ve Rahim olduğuna vs. İman ettikten sonra, kendimi ona teslim edenlerden olurum.

(İnsanları) Allah'a çağıran, iyi iş yapan ve "Ben Müslümanlardanım" diyenden daha güzel sözlü kim olabilir? FUSSİLET:33

De ki: "Gökleri ve yeri var eden, besleyen, fakat kendisi beslenmeyen Allah'tan başka dost mu tutayım?" "Bana, İslâm olanların ilki olmam emredildi de!" ve sakın ortak koşanlardan olma! EN'ÂM:14

Allah bana zekat ver, infak et ve sadaka ver diyor, bu bana mantıksız gelebilir, neticede malından verdiğinde eksilir, ama o bana artıracağım diyorsa ben ona inanırım/iman ederim, çünkü ben önce Allah’a koşulsuz iman etmişim tıpkı atam İbrahim (a.s) gibi.

Allah ve Resulü, bir işte hüküm verdiği zaman, artık inanmış bir erkek ve kadının, o işi kendi isteklerine göre seçme hakkı yoktur. Kim Allah'a ve Resulüne karşı gelirse, apaçık bir sapıklığa düşmüş olur. AHZÂB:36

Doğada olup biten Allah’ın işleridir. Bir aslanın bir ceylanı pençesiyle yere devirmesini hangi mantıkla izah edebiliriz!?

Domuz etinin yenmemesini, bıçak yetiştiremediğimiz ve henüz ölmüş bir hayvanı yemememiz gerektiğini hangi mantıkla açıklayabiliriz!?

Ben en başından Allah’a teslim olanlardanım, gerisi mutmain için sorguya tabidir iman etmek için değil.

Hani İbrahim, "Ey Rabbim! Ölüye nasıl hayat verdiğini bana göster!" demişti. O da, "Yoksa inancın yok mu?" diye sormuştu. (İbrahim) cevap vermişti: "Hayır, ama (görmeme izin ver) ki kalbim tamamen mutmain olsun." "Öyleyse" demişti Allah, "Dört kuş al ve onlara sana itaat etmeyi öğret; sonra onları (etrafındaki) her tepeye ayrı ayrı sal; sonra da çağır: uçarak sana gelecekler. Bil ki Allah her şeye kadirdir, hikmet sahibidir." BAKARA:260

“Onlar ki gaybe iman edip…” “…ahirete de kesinlikle iman ederler”. Görmeden inanmak hangi mantıkla izah edilebilinir!?

Ben bir kere Allah’ın varlığına ve birliğine inandım mı gerisi “O” ne derse doğrudur.

Selam ve dua ile.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam,

Benim anladığım,

1. Yer ve göklerde ayetler vardır,

2. Benliğimizdede ayetler vardır,

3. Kutsal kitaplarda da ayetler vardır,

İnsan "iyi ve Kötüyü" bilir, yeryüzünün halifesi (qâtil olma riskiyle beraber/adem kıssası meleklerin insanı nitelemesi), Allah(a.c)'den bir ruh taşıyor olması ve fıtratında bulunan misaq, bunun için yeterlidir. Peyamberlerin(a.s) üflediği ruh ise yine Allah(a.c)'den dir.

Gelenekteki tortulardan/eşarilik kurtulmak zor, onlar "iyi ve kötüye" Allah(a.c) iyi ve kötü dediği için iyi ve kötüdür diyorlardı. Mu'tezile ise insan "iyi ve kötüyü" bilir diyordu. Bende ayrılanlarla aynı itikada sahibim (oda gelenek tabi),

Allah(a.c) benim anladığım "İnsana" güveniyor, çünkü o isimleri saya biliyor.

selam ve dua ile,

rıdvan

not: Kadir ve Ünal kardeşim ayrıca ikinizede kalbi selam ediyorum  

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Merhaba degerli kardesim Baybora, yazdiklarin icin tesekkur ederim.

Baybora ;

selam,

Benim anladığım,

1. Yer ve göklerde ayetler vardır,

2. Benliğimizdede ayetler vardır,

3. Kutsal kitaplarda da ayetler vardır,

Yukariya tamamen katiliyorum.

Baybora;

İnsan "iyi ve Kötüyü" bilir, yeryüzünün halifesi (qâtil olma riskiyle beraber/adem kıssası meleklerin insanı nitelemesi), Allah(a.c)'den bir ruh taşıyor olması ve fıtratında bulunan misaq, bunun için yeterlidir. Peyamberlerin(a.s) üflediği ruh ise yine Allah(a.c)'den dir.

  Ruhumuzdan ufledik ifadesi hayat vermektir, insanin tanrisallik    icermesi  degildir.Bu ifadeler degisik ekollerin elinde oyuncak edilmislerdir. Tevhid ile celiskiye donusen hususlarda mutezile cok dikkatli davranmistir. Metafor anlatimlardan literal anlamlar cikarmaya  karsi cikmislardir.

Gelenekteki tortulardan/eşarilik kurtulmak zor, onlar "iyi ve kötüye" Allah(a.c) iyi ve kötü dediği için iyi ve kötüdür diyorlardı. Mu'tezile ise insan "iyi ve kötüyü" bilir diyordu. Bende ayrılanlarla aynı itikada sahibim (oda gelenek tabi),

Dogru kardesim bilincaltina yerlesmis-saklanmis bilgileri desip atmak kolay degil. Degisik oranlarda herkeste mevcut.

Mutezile dusunceyle musterek oldugunu soyledigine gore onlarin temel doktrinlerini biliyorsun. Bunlar arasinda Tevhid,adalet , yoktan varedilmek( evrenin,seytanin,kuranin yaratilmisligi vb), irade ozgurlugu, insanin  akil sayesinde  iyi ve kotuyu bilmege muktedir ve sorumlu oldugu,    Muhammed’in en son resul-nebi oldugu, butun insanliga gonderildigi, inananlarin  da gunah islemekle   imandan cikmayacaklari ve bu yuzden inancsizlarla bir tutulamayacaklarindan cennete gidebilecekleri vesairedir. Hasan el Basri okulundan ayrildiktan sonra   mutezile-terkedenler olarak isimlendirilen bu dusuncenin savunuculari bazi fikirlerini diger okullarin dusuncelerin almislardir. Me’mun doneminde saltanat desteginde en etkili donemlerini yasamislardir. Karsi dusunceye karsi devlet baskisi uygulamak konusunda idareyi yonlendirmislerdir.

Allah(a.c) benim anladığım "İnsana" güveniyor, çünkü o isimleri saya biliyor.

Allah insanlara guvendigini hangi ayetinde belirtmektedir,zira ayetler disinda sozel beyanatini alma imkanimiz yok. Aksine cok azi haric cogunun yoldan saptigi defalarca zikredilmekte.

Insanlik tarihi boyunca insanlik guven duyulmazligini defalarca ispat etmistir, eger yeryuzunde hersey yolunda gitseydi ve insanlik  dogru  istikamete ilerliyor olsaydi vahye-risalete gerek kalmazdi. Cikmaza suruklenen insanligi kurtarmak icin defalarca resuller gelmislerdir. Inanmayanlarin dahi kendisinden istifade ettikleri yegane yasam rehberi vahiylerdir. Bunun tersi dogruysa vahiy gelmesi anlamsiz kalir.

Ben bile bir insan olarak insanlarin cogunun guvensizligi gorurken Allah bunu pekala bilmektedir. 

"Andolsun  biz  daha once ademe soyledigimiz-buyurdugumuz halde unuttu. Onda bir azim gormedik- onu azimli bulmadik." 20/115

 Bende sana in icten saygi ve sevgimi sunarim kardesim.

Allah’a emanet.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam değerli kardeşim Kardir,

Yazdıklarınız geç okudum (il dışındaydım),

Saatlerce konuşulabilecek bir meseleyi bir iletide etrafını cami anlatılamadığının sende farkındasın.

Adem “kıssa”sından benim anladığım “Hisse”, “İnsan” yerde “kan akıtan ve fesad çıkaran” bir varlıktır. Bu, Melêikenin haklı çıktığını gösterir. İnsanlık tarihi bunun binlerce örnekleriyle doludur.

“Kan akıtan ve fesad çıkaran” varlık nitelemesinin bilinmesine rağmen, Allah(a.c) yeryüzü meleklerini Adem’e secde ettirmiştir. O, melaike’nin bilmediklerini bilmektedir. Elbette insanoğlunu bu “zorunlu yeryüzü macerasından” alnının akıyla çıkması için yeterli ve gerekli donanımı bulunmaktadır. Fakat seninde belirtiğin gibi “bir çoğu benliğine zulmetmektedir”, “bir çoğu sapmıştır”.

Bunun aşmanın yolu yine benim anladığım “nesnel/bendensel gerçekliği aşma” ile mümkündür. Ben bu anlamda Kur’an’da yer alan “ritüellerin nesnel/bendensel gerçekliği aşmaya” en önemli enstrümanlar olarak görüyorum. Ve mutlak anlamda bir “benlik tezkiyesinin” mümkün olmadığını “zorunlu yer yüzü kaderinin” buna engel olduğuna inanıyorum. Ve bu “kirlenme-temizlenme” ikileminin son nefesi verinceye kadar yakamızı bırakmadığına inanıyorum.

Bu noktada belirtmem gereken bir iki şey daha var. Ben Allah(a.c) varlığına tüm benliğimle inanıyorum ve yine ölümsüzlüğe de inanıyorum (ve hesab kitaba’da). Yine bütün bunları “bir kutsal metne referans etmeden felsefi anlamda savunabilirim/savunabiliyorum”.

Akif merhum’un dediği gibi “asrın idrakine İslamı” söyletmenin yolunun “ilhamı Kur’an’dan” almakla mümkün olduğunun farkındayım.   

Devam etmek umuduyla..

Selam ve dua ile,

Kardeşin rıdvan

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam,

"Bi'l-kuvve" var olan bir şey ile "bi'l-fiil" olaması aynı şey değildir. Bu nedenle yazdıklarımda bir çelişki görmüyorum.  Potansiyel olarak iyilik ve kötülük yapa bilmesi her insanda mevcuttur ama Bendesel/nesnel gerçeklik "daima" kötülüğü emreder insana. Bu zorunlu yer yüzü kaderini değiştiremeyeceğimize göre, devamlı uyanık olmak zorundayız. Bu uyanıklık "bilinç" durumuyla söz konusudur. Zaten yaşadığımız "yerde", "kendini bilen" ve "bildiğini bilen" yaratılmış bir insanoğlu vardır. "kendini bilme" ve "bildiğini bilme" üzerine "düşünmeye" başladığınızda diğer insanlarla durumunuz farklılaşır. 

Şüpheci olmak başka bir şey, varoluşu anlamak için soru sormak başka bir şeydir diye düşünüyorum.

Meleklerin; "öğretildiği kadar bilme" özelliği kıssanın akışından anlaşıyor, yeryüzüne atanan "halife" "melekler gibi" değil, olmasıda mümkün değil,

"bahçeden" yaklaşılmaması gereken ağaca ilk fırsatta yaklaşılıyor.

Şimdi burada bahçe nedir? Bu ağaç neydi?  Neden melek gibi değiliz?

Soruları kimimize göre önem arz etmeye bilir, ben ise bunların boşuna söylenmediğine inanıyorum ve anlamaya çalışıyorum.

Benim inandığım Allah tüm ulusaların, yerin ve göklerin sahibidir.

Arap tanrısı, Türk tanrısı sözlerini ciddiye alıp cevab vermeyi gerekli görmüyorum.

selam ve dua ile,

rıdvan